馃悆 Imi臋 Boga Izraela W Starym Testamencie
呕ycie Izraela regulowa膰 maj膮 przede wszystkim zasady s艂usznego post臋powania podane przez Boga samego, kt贸re uzna膰 nale偶y w sercu. Przepisy typu prawnego s膮 natomiast zewn臋trznym wyrazem podstawowych zasad sprawiedliwo艣ci i mi艂o艣ci.
Jaka by艂a religia w staro偶ytnym Izraelu? Wcze艣niej wspomnieli艣my, 偶e staro偶ytni Hebrajczycy wyznawali wiar臋 w jednego boga. Praktykowan膮 przez nich religi膮 by艂 judaizm, kt贸ry ukszta艂towa艂 si臋 ok. 2000 r. p.n.e. W doktrynie tej wiary, stw贸rc膮 艣wiata i 偶ycia jest Jahwe.
w s艂ynnym pytaniu postawionym Bogu przez Moj偶esza w momencie powo艂ania go na wodza narodu wybranego. Oto p贸jd臋 do syn贸w Izraela, m贸wi Moj偶esz do Boga, i powiem im: B贸g ojc贸w naszych posia艂 mnie do was. Lecz, gdy oni mnie zapytaj膮, jakie jest Jego imi臋, to c贸偶 im odpowiem? (Wj 3, 13). Jest powszechnie przyj臋te,
W Starym Testamencie na oznaczenie modlitwy u偶ywano tak偶e s艂owa - qara - kt贸re oznacza czynno艣膰 wo艂ania, krzyku, gwa艂townego dopominania si臋. Autorzy natchnieni pisz膮c o wo艂aniu do Jahwe, u偶ywaj膮 w艂a艣nie tego terminu. Wyraz ten u偶yty jest tak偶e w Psalmach. Z kontekstu wynika, 偶e wo艂anie ludzkie dociera do Boga, kt贸ry na nie odpowiada.
18 1 Kap艂ani-lewici, ca艂e pokolenie Lewiego, nie b臋dzie mia艂o dzia艂u ani dziedzictwa w Izraelu. 呕ywi膰 si臋 b臋d膮 z ofiar spalanych ku czci Pana i Jego dziedzictwa. 2 Nie b臋dzie mia艂o ono dziedzictwa w艣r贸d swoich braci: Pan jest jego dziedzictwem, jak mu to powiedzia艂.
To jest imi臋 moje na wieki i to jest moje zawo艂anie na najdalsze pokolenia. 16 Id藕, a gdy zbierzesz starszych Izraela, powiesz im: Objawi艂 mi si臋 Pan, B贸g ojc贸w waszych, B贸g Abrahama, B贸g Izaaka i B贸g Jakuba i powiedzia艂: Nawiedzi艂em 6 was i ujrza艂em, co wam uczyniono w Egipcie. 17 Postanowi艂em wi臋c wywie艣膰 was z ucisku w Egipcie i zaprowadzi膰 d
Izrael - imi臋 hebrajskie o niejasnym ju偶 dzi艣 znaczeniu. Zgodnie z biblijn膮 przypowie艣ci膮, powsta艂o z po艂膮czenia s艂贸w oznaczaj膮cych 鈥瀊臋dzie si臋 zmaga艂 z Bogiem" . Wed艂ug tradycji po raz pierwszy nadano je patriarsze Jakubowi, kt贸ry po walce z pos艂a艅cem Boga lub samym Bogiem us艂ysza艂: 鈥濷dt膮d nie b臋dziesz nazywa艂 si臋 Jakub, ale Izrael, bo walczy艂e艣 z Bogiem i z
Prorocy, profetyzm izraelski - Stary Testament prorokiem nazywa m臋偶a przemawiaj膮cego w imieniu Boga i z Jego polecenia. W tym znaczeniu prorokami byli r贸wnie偶 Abraham i Moj偶esz. Pocz膮tk贸w profetyzmu izraelskiego nale偶y szuka膰 w instytucji tzw. widz膮cych.
W Izraelu miejscem obecno艣ci Bo偶ej by艂a 艣wi膮tynia - 鈥瀌om Boga". Kiedy do Przybytku Pana sprowadzono Ark臋, B贸g wzi膮艂 w posiadanie sw贸j dom i ob艂ok nape艂ni艂 艣wi膮tyni臋 (1 Krl 8,10); jest to ten ob艂ok, kt贸ry w opowiadaniach o sanktuarium pustyni oznacza艂 obecno艣膰 Jahwe w Namiocie Spotkania (Wj 33,9; 40,34-35; Lb 12,4-10) [1] .
STARY TESTAMENT Ksi臋ga Izajasza Tylko B贸g panuje nad przysz艂o艣ci膮 48 1 S艂uchajcie tego, domie Jakuba, kt贸rzy nosicie imi臋 Izraela i kt贸rzy pochodzicie 1 z nasienia Judy. Wy, kt贸rzy przysi臋gacie na imi臋 Pana i wys艂awiacie Boga Izraela, lecz bez szczero艣ci i bez rzetelno艣ci 1. 2 Bo bierzecie imi臋 od Miasta 艢wi臋tego i opieracie si臋 na Bogu Izraela,
ISBN: 978-83-7505-162-9 wyd .: WAM 2008 I. IZRAEL I JEGO PA艃STWO W DZIEJACH STAREGO TESTAMENTU Pa艅stwo izraelskie powsta艂o oko艂o tysi膮c lat przed Chrystusem w kraju zwanym wcze艣niej Kanaanem. Biblia i tradycja 偶ydowska nazwa艂a go Ziemi膮 Obiecan膮 oraz krajem Izraela, Grecy i Rzymianie Palestyn膮, pielgrzymi Ziemi膮 艢wi臋t膮.
B艂ogos艂awie艅stwo Izraela. 44. 1 Teraz wi臋c s艂uchaj, Jakubie, m贸j s艂ugo, Izraelu, kt贸rego wybra艂em! 2 Tak m贸wi Pan, tw贸j sprawca, tw贸j tw贸rca od narodzenia, tw贸j wspomo偶yciel: Nie b贸j si臋, s艂ugo m贸j, Jakubie, Jeszurunie 1, kt贸rego wybra艂em. 3 Bo rozlej臋 wody po spragnionej glebie.
zg3KA.
imi臋 boga izraela w starym testamencie